“Neu naiz piztuera eta bizia; niregan sinesten duena, hilda ere, biziko da. 

 Eta bizi dena, niregan sinesten badu, ez da betiko hilko” (Jn 11, 25-26)

Gaur egun, fedearen zeinuaren aurretik joan diren kristauek motibatzen dituzte gure errezoak.

Pertsona bat hiltzen denean, agian bekatuaren arrasto bat geratu da, eta ez da jada zerua irabazteko ezer egiteko gai; hala ere, bizirik daudenek gure lanak eskain ditzakegu hildakoak salbazioa lor dezan.

Lan onekin eta otoitzarekin lagun dakieke maite dituztenei, Jainkoaren aintzan parte hartu ahal izateko, beren bekatuen barkamena eta garbitasuna lortzen. Eguneroko bizitzako jarduera ugarien ondorioz, pertsonek askotan ez dute izaten haiekin bizi direnak artatzeko astirik, eta oso erraza da hildakoen aldeko otoitzaz ahaztea. Hori dela eta, Elizak egun bat ezarri nahi izan du, azaroaren 2a, lurra utzi eta zerura oraindik iristen ez diren arima horiengatik otoitz egiteko.