Ume bat.

Bazen behin eskolara lehen aldiz joaten zen ume bat. Haurra oso txikia zen eta eskola oso handia. Baina mutikoak ikusi zuenean bere klasera joan zitekeela fronteko atetik sartze hutsarekin, zoriontsu sentitu zen.

Goiz batean, haurra eskolan zegoela, irakasleak esan zuen: Gaur marrazki bat egingo dugu. Ze ona! -pentsatu zuen mutikoak, berari asko gustatzen zitzaion marraztea, berak gauza asko egin zitzakeen: lehoiak eta tigreak, oiloak eta behiak, trenak eta txalupak. Koloretako kaxa atera eta marrazten hasi zen.

Baina maistrak esan zuen: -Ez da hasteko ordua, eta denak prest egon arte itxaron zuen. Orain, esan zuen maistrak, loreak marraztuko ditugu. - pentsatu zuen mutikoak-, oso gogoko dut loreak marraztea, eta lore ederrak marrazten hasi zen bere koloreekin.

Baina maistrak esan zuen: - Itxaron, nik erakutsiko dizuet nola, eta lore gorri bat marraztu zuen zurtoin berde batekin. Neskatoak maistraren loreari begiratu zion eta gero bereari begiratu zion, maistrarena baino gehiago gustatzen zitzaion bere lorea, baina ez zuen ezer esan eta lore gorri bat marrazten hasi zen bere maistrarena bezalako zurtoin berde batekin.

Beste egun batean, haurra bere gelara sartzen ari zela, maistrak esan zuen: Gaur zerbait egingo dugu lokatzarekin. - Bai ona! -pentsatu zuen mutikoak-. Berak gauza asko egin zitzakeen lokatzarekin: sugeak eta elefanteak, saguak eta panpinak, kamioiak eta gurdiak, eta buztinezko bola luzatzen hasi zen.

Baina maistrak esan zuen: -Ez da hasteko ordua, eta gero denak prest egon arte itxaron zuen. Orain, esan zuen maistrak, plater bat marraztuko dugu. Bai ona! -pentsatu zuen mutikoak. Niri asko gustatzen zait platerak egitea, eta hainbat forma eta tamainatako platerak eraikitzen hasi zen.

Baina maistrak esan zuen: -Benetan, nik erakutsiko dizuet nola, eta berak erakutsi zien guztiei nola egin plater sakon bat. -Bai, esan zuen maistrak, orain has daitezke. Mutiko txikiak maistraren platerari begiratu zion eta gero bereari. Berak gustukoago zuen bere platera, baina ez zuen ezer esan eta bere maisuaren berdina egiten hasi zen.

Eta haur txikiak laster ikasi zuen itxaroten eta begiratzen, bere maistraren antzeko gauzak egiten, eta bere ideietatik sortzen ziren gauzak egiteari utzi zion.

Egun batean, bere familia beste etxe batera joan zen bizitzera, eta haurra beste eskola batera joaten hasi zen. Eskolako lehen egunean, irakasleak esan zuen: Gaur marrazki bat egingo dugu. Zein ondo pentsatu zuen ume txikiak, eta andereñoak zer egin esan zain geratu zen.

Baina maistrak ez zuen ezer esan, egongela barruan baino ez zebilen. Umetxoarengana iritsi zenean, esan zuen: -Ez duzu marrazkia hasi nahi? Bai, esan zuen txikiak, zer egingo dugu? Ez dakit zuk egin arte, esan zuen maistrak. - Eta nola egiten dut? Nahi duzun bezala erantzun zuen. Eta edozein koloretakoa? Edozein koloretakoak esan zuen maistrak. Denok marrazki bera egiten badugu eta kolore berberak erabiltzen baditugu, nola jakingo dut zein den eta nork egin zuen? Ez dakit, esan zuen ume txikiak, eta lore gorri bat marrazten hasi zen zurtoin berdearekin.

Helen Buckley