Eduardo, aitorlea, Ingalaterrako errege izan zen 1045 eta 1066 artean.

Kanonizazioaren aldeko lehen bulkadak Ingalaterrako Enrike II.aren erregealdian hartu ziren. Henrikeren babespean, Osberto de Clare Prioreak Eduardoren irudia gizon santu gisa zabaltzeko kanpaina hasi zuen. Alexandro III.a Aita Santuak lehen erregearen kanonizazioa 1161ean ofizialdu zuen. 1163an, errege santuaren hondakinak Westminsterreko abadiara eraman ziren. Garai hartan, santuak bi motatakoak ziren: "martiriak", heriotza bortitzez hiltzen zirenak, eta "aitorleak", heriotza naturalez hiltzen zirenak. Horregatik, Eduardo erregea Eduardo, aitorlea, izenez ezagutzen da harrezkero.

Ondoren, Eliza Katolikoak erregeen, ezkontza arazotsuen eta emakume bananduen patroi izendatu zuen. Kontua da 1348 arte Ingalaterrako patroia ere izan zela, San Jorgek ordezkatu zuen arte.