Egun zoragarri batean ostra bat hondarretan etzan zen eguzkia hartzera, bere maskorra ireki zuen eguzki-izpi atseginek bere errai samurrak bero zitzaten. Pozik zegoen une atseginaz, kurrilo bat ondotik pasa eta moko luzea haragi goxoa jateko sartu zuenean. Minaren kolpearen ondorioz, ostrak konbultsioz itxi zuen maskorra, kurriloak mokoa kendu baino lehen, eta tinko harrapatuta geratu zen.

Jarrera deserosoan zeuden biak. Ostrak ezin zituen babesa ematen zitoen maskorrak itxi, eta kurriloak ezin zuen bere moko luzea kendu. Baina kurriloak ez zuen harrapakina askatu nahi, eta ostrak ere ez zuen erasotzailea libratu nahi. Orduan eztabaidan hasi ziren, amore ez emateko prest:

- Askatzen ez banauzu, deshidratatuta hilko zara -- madarikatzen zuen kurriloak.
- Zu ere gosez hilko zara bi egunetan, erantzuten zuen ostrak etsai-doinu berarekin.

Eztabaida sutsu hura goiz osoan luzatu zen  eta eguerdirako liskarra paregabea bilakatu zen. Antza denez, ez ziren inoiz ados jarriko.