Nazio Batuen erakundearen barruan 1972an egindako bilera garrantzitsu batean, Hirugarren Munduaren azpigarapena eragiten duten arazo ekonomikoak aztertu ziren. 

Azterketa ekonomiko sakonen ondoren, ondorio hau atera zuten: herrialde aberats eta garatu guztiek, urtearen buruan lortutako aberastasunetik, 10 eurotik 7 zentimo garapen-bideko herrialdeei laguntzeko erabiliko balituzte, herrialde horien osasun- elikadura- eta eskola-arazo asko konponduko lirateke.

Ematen zuen konponbide ona zela iparralde aberatsaren eta gero eta arazo handiagoak dituen hegoaldearen arteko desberdintasunak gutxitzeko edo leuntzeko. Hala ere, herrialde askoren “eskuzabaltasuna” Nazio Batuek gomendatutako 7 zentimo hauen azpitik geratzen da. Herrialde gutxi batzuek %0,7 horren gaineko laguntzak ematen dituzte: Saudi Arabiak, Norvegiak eta Holandak, besteak beste. Baina herrialde aberats gehienek 0,7tik beherako kopurua ematen dute; Frantziak eta Kanadak 0,5 ematen dute; Estatu Batuek, 0,2; Portugalek, 0,19 eta Espainiak, 0,15.