Egun On!

Atzo, goizeko Egun on hauetan, ekainaren garrantziaz ohartu ginen, nahi duguna lortzeko ahalegindu egin behar dela ikusi genuen. Ildo horretatik gaur okil baten istorioa kontatuko dizuet.

Okilak, bere moko luze zorrotzaz (besterik erabili gabe) urki zahar bat zulatzen ziharduen.  

Lan gogorra zen, baina txoria ez zen agobiatzen. Noizean behin lanari uzten zion eta, zuhaitz-adar baten gainean jarrita, lasai-lasai, atseden hartzen zuen. Gero, ura edaten zuen, koko edo harren bat jaten zuen eta berriz lanari ekiten zion.

Jo eta ke ari zen, baina aldi berean fresko zegoen, nekerik, estutasunik eta kezkarik gabe. Eta horrela, nahi zuena lortu zuen: apurka-apurka arbola-zuloan bere etxetxoa egin zuen.

Okilaren ahaleginak, lanak eta konstantziak hasieran ezinezkoa zirudien obra egitea lortu zuten.