Chamábase Anxo e foi un auténtico anxo para os seus dous compañeiros de escalada. 

Foron á serra para escalar un alto picouto. Os seus dous amigos escalaban mentres el lle facía fotos dende abaixo. Xa ao escurecer sufriron os dous unha desgraciada caída de 20 metros. Anxo emprendeu unha veloz carreira ao posto de Garda Civil máis próximo en busca de socorro para os seus compañeiros. 

Deu o aviso e regresou á montaña. Pero foi tal o esforzo e esgotamento que, a pesar dos seus 18 anos, os pulmóns non lle resistiron e caeu morto, extenuado, ao chegar ao sitio onde estaban os seus dous compañeiros, un moi gravemente accidentado.

O auxilio chegou a tempo para salvar ambas as vidas, grazas á rápida reacción de Anxo.

Esta é unha historia real, un xesto heroico que aumenta a nosa confianza nos homes, na mocidade, capaz de facer o maior esforzo, de dar a vida polos amigos.

A nós non se nos pide tanto, pero se hoxe estamos dispostos a botar unha man ao compañeiro realmente estamos vivindo para os demais.