Darío sempre tivera problemas na escola. Custáballe facer as cousas máis que aos seus
compañeiros e compañeiras. Non lía ben, equivocábase na escritura, as sumas e restas
non lle saían... Algúns nenos ríanse del e Darío sentíase moi mal. Cando os demais
nenos tiñan traballo, o profesor levábao á súa mesa para axudalo a ler, a escribir e a
facer as operacións. Pero Darío, aínda seguía tendo problemas, ás veces viña outra
profesora para axudalo ou levábao a outra aula. Os seus compañeiros, non o trataban
ben, porque sentían celos del, xa que sempre o profesor o axudaba a facer as cousas.
Darío atopábase cada vez máis só. Un día cando Darío se foi de clase, o profesor

explicou aos demais nenos que cando alguén ten un problema ou unha dificultade había
que axudalo. Tamén fixo que os alumnos pensasen que eles tiñan algún problema e
pregúntolles se lles gustaría que se risen os compañeiros. Os nenos pensaron e
sentíronse avergoñados pola súa actitude e desde ese momento decidiron axudar a Darío
a facer todas as tarefas de clase.