Coñéce-lo conto da leiteira; co que saque da venda do leite mercarei unha cesta de ovos que se transformarán en polos. No mercado cambiareinos por un porco. Cando estea suficientemente gordo daranme unha tenreira... O final é sabido.

Na nosa sociedade hai formulacións moi similares: estudiarei, irei á universidade, sacarei esta ou estoutra carreira, colocareime, mercarei un coche, unha casa no campo para poder respirar... E ó final )a quen foi útil a miña vida?

Para un cristián non valen estas posturas: a vida é un don marabilloso que non pode consumirse sen que alumee ó seu redor.

Hoxe coma onte Deus segue chamando ós homes para complementa-la súa obra: necesita sacerdotes que presidan e guíen as comunidades que fagan visible o Reino, necesita relixiosos e relixiosas que transparenten o estilo de vida que Xesús adoptou, precisa segrares, casados e célibes, capaces de guiarse polos valores do Evanxeo.

Cadaquén no seu posto, pero todos comprometidos en crear unha nova humanidade. Cada un desde o lugar que Deus lle ten destinado.