Xesús o amigo pasaba polas rúas de Cafarnaum cando viu a un home de nariz aquilino contando moedas; era un recadador de impostos, amigo dos romanos...; dende a rúa oíase o repenique dos dourados denarios: "Un para o templo, outro para o César, e estoutro.... este para min".

Aínda que o dicía moi baixiño todo o mundo sabía que Mateu se quedaba con parte dos impostos e que pouco a pouco íase facendo máis rico. Pero Xesús acercóuselle e ofreceulle a súa amizade, o mellor tesouro. Mateu deixouno todo e pasou anos máis tarde a "contar" quen era Xesús, deixando de "contar os seus tesouros".

Grazas a el sabemos moitas cousas de Xesús: a súa infancia, a súa familia, as súas palabras e feitos...No Evanxeo de Mateu, Xesús preséntase como a Boa Nova para todos os que confiaron en que Deus enviaría o Mesías.

Mateu lémbranos que debemos ser "evanxelistas", é dicir: contarlles aos demais que é Xesús para nós.