1499 eta 1562 artean bizi izan zen. Alkantara hirian jaioa, Salamankako Unibertsitatean ikasi zuen, eta etxera itzultzean, Majaretesen Araudia Betetze Zorrotzaren frantziskotarra egin zen 1515ean.

Handik urte gutxira, arrakasta handiz hasi zen predikatzen. Nahiago izan zuen pobreei predikatzea; eta haien hitzaldiak, hein handi batean profetetan eta liburu sapientzialetan oinarrituak, giza sinpatia samurrena adierazten dute.

Frantziskotarra eta bere ordenaren erreformatzailea; Santa Teresari ere lagundu zion Karmeldarren Erreforman. Hainbat mirari aitortzen zaizkio.Austeritate zorrotzezko bizimodua eraman zuen. Harengandik zioen Santa Teresak, bere ohiko graziarekin, zuhaitz-sustraiez egina zirudiela, oso argala zelako.

Frantziskotarren abitua jantzita belaunera iristen zitzaion kapa batekin irudikatzen da. Beti oinutsik zihoala kontatzen da. Idazlea baino hizlari izan zen, baina Otoitzaren eta Kontenplazioaren Tratatua gordetzen da. Txundigarriena zera da: izan zituen kontenplazio dohaina eta penitentzia bertutea. Eta are harrigarriagoa izan zen Jainkoarenganako maitasuna, hainbestetan, non, San Felipe Neriri bezala, mina ere sumatzen zuela, askotan, estasiak bahituta.

Egin eta inposatu zuen pobrezia benetakoa bezain alaia izan zen, eta, sarritan, ezinbestekoen beharraren premiaraino. Bere bertuteak eta erreforma-misioa berretsiz, Jainkoak mirari ugari egin zituen bere adiskidetasunaren eta bere presentziaren bidez. Bere austeritate- eta meditazio-bizitzari erreferentzia egiten dioten atributuen bidez irudikatu ohi da, hala nola garezurra eta gurutzearekin, batzuetan aingeruek eramandako gurutzearekin.