Ekialdeko anakoretismoaren santu garrantzitsu eta esanguratsuenetako bat izan zen. 439. urtean jaio zen, Mutalaskan (Turkia). Flavianoko monasterioan onartzen dute, eta han jasotzen du hezkuntza. Adina duenez, hemezortzi urterekin monasterioan onartzeko eskatu du.

Abadearen baimenarekin, 457. urtean, Leku Santuetara joan eta Palestinako basamortuak ezagutu zituen. Negua Pasabideko monasterioan eman zuen. Isiltasun eta austeritate-maitasunari eusten dio, eta, horregatik, handik Eutimioko monasteriora igaroko da, Jerusalemdik hurbil, eta, gero, Teoktistok zuzendutako beste batera, begirune eta diziplina zorrotzez.

Bere anakotgailurra jotzen du, dena eta denak aparte utzita bere haitzuloan bakarrik biziz. Han, otoitzari, penitentziari eta saskitxoak egiten ematen  du bere denbora . Nonahitik fededunak etortzen zaizkio  bertara; sarritan, baita presbitero eta gotzainak ere. Sabas izena guztien ahotan dabil. Jerusalemgo patriarkak basamortuko monje, eremita eta anakoreta guztien exarka izendatzen du. Egun horretan hil zen, 532. urtean.