"Eu: Deus". Sen dúbida a primeira e máis importante fonte de tentacións e caídas para o home. Por soberbia colleron Adán e Eva a mazá: soberbia en estado puro, a que quere ocupa-lo posto de Deus.

Hai soberbias máis "humildes" que se conforman con ocupar un alto cargo entre os homes ou un montón de aplausos que agraden os seus oídos. Soberbia ou o desexo de dominar, de prevalecer, de destacar, de brillar.

Soberbia ou paixón polo poder, sen limitacións. Soberbia ou o soño de ser admirado e servido por todos. Soberbia ou a ambición de ser como Deus.

)Decatámonos  do foco de tentacións que esta raíz ofrece? )Ou é que non buscamos todos algún poder ou algunha admiración a algunha autosatisfacción? Hai incluso soberbias disfrazadas. Ás veces os que parecen máis humildes ocultan unha soberbia máis refinada.