Poucas cousas se necesitan para o Nadal. Non acabamos de comprende-los gustos de Xesús. María e Xosé aprendérono de contado. Despois de esmerarse en prepara‑lo berce para o neno, resulta que naceu nun PRESEBE.                          

     O berce de Xesús necesita unhas poucas táboas. Unha delas é a POBREZA. Celebrámo-lo nacemento dun Deus  que "sendo rico, fíxose pobre por nós"; un Deus que nace entre os marxinados, os últimos.

     A táboa da pobreza pódese encontrar, sempre que nos dirixamos cara ó Sur.

     A segunda táboa é a HUMILDADE. Celebrámo-lo nacemento de Deus que se anonada, faise neno nacido de muller. E festa só para os nenos. Quen non se faga neno, non pode celebra‑lo Nadal.

     A árbore da humildade a penas se atopa en nós. As nosas árbores son orgullosas, sempre queren elevarse máis, por enriba das outras árbores. A árbore humilde nunca se mira a si mesma para compararse; sábese puro don do ceo, da auga e da terra. Gústalle pasar inadvertida e case se identifica coa súa sombra imperceptible.